YOLLARINA KAR MI YAĞDI Bir gece daha şafağa selam durmakta. Yeni bir güne taşınmakta umutlar. Ellerim semada, gözlerim yolda. Çaya karanfil katmanı unutmadım. Tadı bir başkaydı karanfilli çayın. Daha doğrusu öyle sanıyordum. Sen gittikten sonra, Ne çayın, ne de karanfilin tadı kaldı. Anlamları çoktan kaybolmuştu. Anladım ki, Çaydaki tüm güzellikte sen varmışsın. Karanfil seninle anlamını buluyormuş. Senli hayallerimle bu kaçıncı şafak, Bu kaçıncı sabah ben de unuttum. Radyoda bizim türkümüz. Daha doğrusu Senin çok sevdiğin , Benim ise içimi burkan o meşum türkü. “Gün olur da olmaza gider de dönmezsem, Dinledikçe beni hatırla” diyordun. Sazın bütün tellerinde sen varsın. Her mısrada gülen gözlerin, Her nağmede yüreğinden taşan sevgin var. “Böyle miydi seninle ahdimiz” diyerek başlayan, “Yollarına kar mı yağdı gelmedin” le süren, Ve her mısrası kurşun gibi yüreğime inen, O senli türkü ,senden önce geldi. Senden habersiz seni getirdi bana. Bilinmeze gidiş mi bu… Bir bilsen, içimde ne hasretler birikti . Senli nice hayalleri taşıdım sabahlara. Nice şafakları senli sensizlikte karşıladım. Daha kaç şafak dayanır bu yüreğim, Kaç sabahı daha , Yollarına bakarak karşılar gözlerim , Bilemiyorum… Murat YILDIRIM