HASRET 

Hani insan
Bazen otobüste
Bazen yürürken
Bazen koşarken
Ve hep yaşarken
Görür ya
Olmayan ayağıyla
Yürümeye hasret
Görmeyen gözüyle
Görmeye hasret
Olmayan eliyle
Tutmaya hasret
Ve dahasını
Hasret bekler şekilde
Ve der kendine
“Şükürler olsun tanrım” diye

Her şey var dersin
Bedeline katlanarak
Vardır bedeli tabi ki
Yokluğundur bedeli

Gören gözler
Göremediği gözlere
Tutan eller
Ellerinde terlemeye
Duyan kulaklar
Sesine
Düşünen beyin
Mucizene
Yüzünü kıblem bilen yüzüm
Yüzüne
Yokluğun
Varlığına
Sensizliğim
Sana
Hasret

Yalnız ben değil tabi ki
Yürüdüğümüz yollar,
Şahit olduğumuz sevdalar, acılar,
Nedenini bilmediğimiz kavgalar
Ve küsmeler,
Acısını hep hissettiğimiz
İç çekişler,
İçimizden çıkardığımızda
Bir daha
Dolduramayacağımız nefes alışlar,
Yollarını fetih ettiğimiz sokaklar,
Ağrısı volkan olan
Sevdamız,
Vazgeçtiklerimiz ve geçemediklerimiz,
Dinlediğimizde kendimizi bulduğumuz
Ve katılası ağladığımız şarkılar,
Ayrı kaldığımızda
İçinde boğulduğumuz yokluklar,
Okuduğumuzda bize ait sandığımız
Başkaları için yazılmış şiirler,
Eskiyen prangalar,
Her gördüğümüz yerde aldığımız
Ve marifetmiş gibi verdiğimiz yapma çiçekler,
Esrik gözleriyle mendil satan çocuklar,
Akordunu seslerimizden aldığımız
Enstrümanlar,
Nereye kaçsak ta
Kendimizi bulacağımız sanal istasyonlar,
Seyretmek için gittiğimiz
Aslında seyrinde başrollerini oynadığımız
love story ler,
İlk eserini yapan;
Acemi sanatçılar, şairler, yazarlar…
İçine bir ömrü sığdırdığımız,
Kıs güneşi altında,
Ayaz tutmuş düşler,
Gelecek hikâyeleri,
Doğmamış çocuklar,
Yapılmayı bekleyen planlar,
Yollarında mola verdiğimiz
Aşk sancıları,
Beklerken yitirdiklerimiz
Yitirdikçe dört elle sarıldığımız
Kadehler,
Yangınını söndüremediğimiz
Yarayan kanamalar,
Kanattıkça sızlayan yürekler,
Sızladıkça açılan boşluklar,
Açıldıkça kapanan yollar,
Sabahını beklediğimiz
Ve beklerken uyuya kaldığımız geceler,
Geçmişin geleceğe yıktığı
Geleceğin ise ertelediği
Her şey…
Evet, her şey
Sana hasret…
Ve artık atan bu yürek
Durmaya hasret…
 
Eren YILDIRIM