Hüznüm Geldi

Hüznüm geldii,
Neden geldi yine,davet eden de olmadı ama.
Geldiğinde şımartmıyorum da onu aslında.Ama yüzsüzz,çat kapı geliveriyor işte.Uygunmusun,değilmisin,işin varmı dır, sormuyor.gözlerimden giriyor kapıyı bile çalmadan,kalbime kadar iniyor.Galiba onu alt benliğim şımartıyor.O da beni hiç dinlemez.Kontrolum dışında çalışır,durur.Beni karamsarlığa düşürmek için üretir de üretir.Geçmişe gider,keşkelere gider,olmasaydılara,olsaydılara gider,sorgular da sorgular.Diyorum git başımdan,beni rahat bırak diye,ama dineyen kim,alışmış bir kere.Geçmişi bitirir,gelecekle korkutmaya çalışır beni.Çok da keyiflenir bunu yaparken.Hele yanına hüznü de aldı mı,bir de beni güçsüz buldular mı,değmeyin keyiflerine.

Ama unuttukları birşey var.karşılarında o eski ben yokum artık.Pabuç bırakırmıyım onlara.Ben de boş durmuyorum.çareler üretiyorum.Onlar beni geçmişimle vurmaya çalıştıkça,ben onlara aldığım derslerle cevap veriyorum.Onlar sıktıkça yüreğimi,hoş melodiler dinliyorum.Elimi, kolumu bağlamaya çalıştıkça kaleme sarılıyorum.Yalnızlığa ittikçe kaptığım gibi telefonumu dostlarımı arıyorum.Gelecekten korkuttukça dualara sığınıyorum.İşin Allah'a kaldıysa derlerse çabalarımı hatırlıyorum.Gördünüz mü,gitti bile,hüzün bu sana,pes ediverdi işte.Kaldın mı alt benliğim yine yalnız başına.Çalışacaksın,durmayacaksın biliyorum yine.Ama ben de devam edeceğim senin açtığın savaşa çareler üretmeye.

Sana kolay gelsin.Biz üst benliğimle açık havada şöyle güzel birer çay içeceğiz.
Bu arada da sevgi,güç, neşe, mutluluk, minnetarlık üzerine sohbet edeceğiz.Sen kal karanlıklarda yalnız başına.
                                Hoşçakall.
      
                                    DİLEK