AFERİN BANAA:)
Benim bir odam var,odamda koltuğum,vazgeçilmezim bilgisayarım,
kitaplarım olmazsa olmazlarım boncuklarım arada uğradığım.Birkaç fotoğraf bende burukluk uyandıran,hiç ayrılmamam için dua ettiğim ,umutlarımın gerçekleşeceğini en çok onda hissettiğim,hayatımı bağladığım namazlığım,büyükbabamdan yadigar dua kitabım.İçimi dökebildiğim tek şey;defterlerim ve bunda aracılık eden kalemim,çok nadir baktığım televizyonum,mıymıntıdan zaman kaldığında dinlediğim müzik setim,arada zevkle arada da yılgınlıkla kullandığım ütü masam ve ütüm.
Haa bir de belki uğrarım onlara da diye bekleyen örgü sepetim,dikiş kutum,namaz vakitleri için baktığım takvim yapraklarım.
Beni çokk uzaklara alıp götüren,duvarımı süsleyen,oğlumla benim birlikte çektirdiğimiz fotoğrafım.

Ne çok şeyim varmış değil mi:?
Bunların hepsi umutlarımı,umutsuzluklarımı,
pişmanlıklarımı,hüznümü,özlemlerimi,
yakarışlarımı,gözyaşlarımı,gülümsemelerimi,
bazen kahkahalarımı paylaştı benimle.

Ne kadar çok dostum  varmış meğer.
Teşekkür ederim kendime bu kadar çok dost edinebildiğim için,aferin bana.
Gerçi bunu öğrenebilmem,hayatımda bu kadarcık nesne ile çok yol katedebileceğimi öğrenmem yıllarıma mal oldu.
Ama keşfettim ya,buldum ya sonunda,bu bile çok şey.aferin sana gülgüzeli.

 Gülgüzeli.