Ölüm Yakındı

Uzun yolculuklardı belkide seni sevdiren.
Yada sonunu bilmediğim bir karanlığın,
Derin pusularına girmekti apansız,
Sessizce....
Sokuluyordu gönderdiğin sıcak sevdan,
Önce bedenimden sonra ruhumdan izler alıyor,

Sokaklara bırakıyordu.
Parça parça acı yayılıyordu sokaklara,
Hava soğuktu,aldırış bile etmiyordu ellerim...
Sırtımda bir hançer kanamakta,
Kocaman bir yaraya sahiptim.
Bedenim yorgun düşüyordu,yıkılmıyordum.

Duvarlar beni tutuyordu,
Senelerimi küs geçirdiğim duvarlar yanımdaydı,
Hayata karşı,sana karşı ayakta kalmamı sağlıyorlardı.
Kimse yoktu sokakta,her zamankinden soğuk esiyordu,
Senin rüzgarların......
Ne duvarları bırakabiliyordum,
Nede hayata boyun eğmeyi seçiyordum,
Çaresizdim....
Hiç olmadığım kadar çaresiz,
Gözlerim titriyordu,son bakışlarımı bırakıyordum,
Masmavi gökyüzüne ve sen beni yanına alıyordun.
Çünkü en sevdiğim hala sendin benim...

                                                 Ersin Mutlu