Kendimi ne zaman işe yaramaz ve aciz hissetsem, aynı hisleri hissettigim bir anda,eski bir dostun uzun zaman önce söyledikleri gelir aklıma...Yüzümü kocaman bir gülümseme sarar..
Bana:"kendini her aciz ve ise yaramaz hissetiginde parmagının ucuna bak..."Demisti... O sıra o kadar üzgün ve duygularımın içinde o denli kaybolmuştum ki, kendi sesimi bile tanıyamaz bir halde, çok kısık bir ses tonu ile.
neden? Demiştim...çünkü o parmak izlerinden bu yeryüzünde başka hiç kimse de yok... Demiş ve eklemişti. Sen özelsin!!! inanmazsan parmaklarının ucuna bak!
Birden sanki dirilmiştim... evet ben özeldim...

Herkes aslında özeldir.Ama beni o günden sonra digerlerinden ayıran tek ayırt edici özelligim KENDiMiN ÖZEL oldugunun farkında olmamdı...

Hala karamsarlıga düştügümde, bazen umutsuzluklarla 
boguştuğumda dostumu hatırlar ve parmagımın ucuna, yüzümde büyük bir gülümseme ile bakar ve kendi kendime:
Sen Özelsin! Bunlarin Hepsini Atlatırsın! derim... 
Yine ayni dostum bir karar aşamasında olduğum bir gün bana söyle demisti..
Önce ne istedigini iyi belirle... Ve eklemisti.. Sonra o istedigine ulasmak için ne gerekiyorsa yap! Sonrada elini tam üç kez gözlerimin önünde çırpmış ve bana, ne oldu şimdi? diye sormustu... 
Bende anlamsız bakışlar ile cevap vermiştim.
Ne oldu? 
Üç saniye hayatindan uçtu gitti ve hiç birsey o üç saniyeyi geri getiremez demisti...Ve eklemişti: 
Hayatı  istediklerine  ulaşmak için harca,bir gün arkana dönüp baktıgında uçup giden o saniyelerin bomboş bir ömür haline geldigini görmek istemiyorsan tabii!

Farkındasınız degil mi? Hayatlarımız saniye, dakika, saat dilimlerine bölünmüs, akıp gidiyor.
Ve biz akan bir saniseyi bile geri dönüp tekrar yaşayamıyoruz...
Onları geri getiremiyoruz.

Aynaya baktığımız da hergün yeni bir beyaz saç telini ve yüzümüzde acımasızca akıp giden dakikaların izini, birer kırışıklık olarak aynada seyrediyoruz.
Peki biz hayattan ne bekliyoruz? Beklentilerimiz için varımız yoğumuz ile  savaşıyor muyuz, zaman denen acımasız düşmanla? 
Oysa parmaklarınızın ucuna bakin bir kez... Sonrada parmaklarınızı üç kez şiklatın..Orada gördügünüz parmak izleri sizden baska kimsede yok... Ve parmaklarinızın ucundan çıkan o ses hayatınızın bomboş geçmis üç saniyesi oldu, geçti gitti iste...

Siz özelsiniz, siz yeryüzünde teksiniz...O zaman hayattan beklediklerimizde bize layık olmalı, özel olmalı,ulaşılması için savaşa değer olmalı... Zaman denen canavar galip gelmeden,biz hayatan beklentilerimize ulaşmalıyız ki,geçip giden zamana rağmen,geriye dönüp baktıgımız da kucak dolusu mutluluk ve beklentilere ulaşmanın hazzı ile zaman zaman yüzümüzde kocaman bir gülümse ile nanik yapabilelim...

Ellerinizi üç kez çırpın, hayattan üç saniyeniz silinip gitti işte...
Bugün özel bir insan olan kendiniz için ne yaptınız ?Beklentileriz için bir ugraş, savaş verdiniz mi?Yoksa zamanın sizi yenmesine seyirci mi kaldınız?Mesela özel eski bir dostu aradınız mı bugün? Tüm bu kısa ama çok anlamlı hayat derslerini veren dostumu kaç zamandır aramadıgımı düşündüm tüm bunları yazarken... Yerimden kalktım,internetten çıktım ve telefon ile o dostumu aradım çok mutlu oldu... ne zamandır sesini duymamıştım hangi dağda kurt öldü? Dedi..Ben de Özel birini aramak istedim aklıma sen geldin dedim ve sonra ekledim:Ve ellerimi üç kez çırptım geçen zamanı geri getiremedigimi görünce belki de seni arayacak başka bir üç saniyem olmayacak şu anda aramazsam deyip yazdığım yazıyı yarıda bırakıp seni aradım dedim... Çok mutlu oldu... Bir dostun mutluluğu ile bende mutlu oldum... Dostumla telefon konuşmamı bitirip klavyenin önüne oturduğumda yüzümde kocaman bir gülümseme vardı.

Özel birini arayıp,dakikaları geri getiremeyecegim bir hayat içinde istedigim bir seyi yapmanın huzuru ile yani mutlu bir yürekle tekrar yazmaya başladım...
Ve zaman denen sinsi düşmana baktım. Acımasızca akıp gidiyorsun,ama ben seni hissediyorum ve istedigim hiç birşeyi ertelemiyorum ve istediklerimi elde etmek için hayatla savaşıyorum der gibi mutlu idim...

Siz hala ne duruyorsunuz? Koşun telefona, bir dostu arayın.Birine e-mail atın... Onu sevdiginizi hissettirin..Onun mutluluğu ile mutlu olun...
Ellerinizi üç kez çırpın ve düşünün hayatınıza üç saniye boş bir sayfa girdi koptu gitti işte.

Oysa siz özelsiniz ve size layık bir hayatı hak ediyorsunuz..Size layık mutlulukları hak ettiginiz gibi...Bana inanmazsanız, parmaklarınızın ucuna bakın.

**Siz özelsiniz, siz yeryüzünde teksiniz...O zaman hayattan beklediklerimizde bize layık olmalı, özel olmalı,ulaşılması için savaşa deger olmalı...  ***
Okudugumda çok hoşuma gitti bişileri birdaha düşünmem gerektigini anladım.



        
alıntıdır