|
|
 |
 
"Gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül dost, sohbet, muhabbet ister kahve bahane"
KAHVE BAHANE
Her kahve aynı tadı taşımaz... Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona göre değişir.
Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü, en sevdigin dostun ağlarken içtigin kahvenin tadı kederlidir... Kahve telvesine yüreğinin acısı karışır
Bir pazar öğle sonrası annenin "hadi bir kahve yap da içelim" dedigi kahve huzurludur... Köpükler annenin göz bebeklerine yansır... Dudagının kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir...
Bir gece vakti zil zurna sarhoş birinin içtiği kahve düşülen kuyudan çıkma çabasıdır...
Koyu kıvamlı kahverengi bir ipe tutunur çıkarsın... çıktığın an uyuyakalırsın...
Ferahlıktır dostlarla içilen kahve neşedir... Kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer...
Tek başına gece vakti balkonda içtiğin kahve yalnızlıktır...Acıdır tadı.. Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardır...
Baban için yaptığın kahve sevgi doludur...çay bardağında, az şekerli.Kahve gibi görünmez sana...
Ama sıcaktır dumanları tüter ve kokusu büyülüdür .
Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve başkadır..ısıtır insanın içini.
Yorgun olduğunda içtigin kahve hafifletir seni... Kendine getirir, unutturur günün agırlığını.
Kahve aynı kahvedir belki... köpüğüyle, rengiyle, dumanıyla aynı kahvedir..
Ama içilen kahveler ruhunun süzgecinden geçer ve tatları değişir..
Her kahve aynı değildir bu yüzden...*
alıntıdır
**Bazen hayat sadece bir kahve meselesi; ya da bir fincan
kahvenin ne kadar yakınlık getirebileceğinden ibaret.**
|
|
|
 |
|
|
|
|
