Belki çok klasik olacak ama ben gerçekden özlüyorum çoçuklugumdaki bayramları o heyecanı.Çoçuklugumuzda şimdiki gibi degildi  hiçbirşey.Bayramlık alınınca sevinçden uçardık yatagımızın yanına koyardık giysilerimizi, alındıysa eger ayakkabılarımızı.Çok eskidendi belki el öpmeler, kenarı dantelli mendiller içinde şekerler, avuca zor sığan kocaman 2,5 liralık bayram harçlıkları... Postacının getirdiği, uzaktaki dostların bayram tebrik kartları... Aniden yok oldular, yittiler eskilerde bir yerlerde...  Artık bayramlar sadece birer  fırsat  oldu, yorgun bedenlerin dinlenmesi için... Ve birgün sanal alemle tanıştık ve yeniden hatırladık bayramlaşmanın keyfini... Kenarı dantelli mendiller, parlak kağıda sarılı şekerler, madeni 2,5 liralık bayram harçlıkları yoktu belki ama bir küçük haber vardı dostlardan  uzun süredir karşılaşmadığın, halâ aynı adreste olup olmadığını bilmediğin... Sanal da olsa hatırlandığını, unutulmadığını öğrendiğin... Çoçuklarımıza bu kaybolmaya başlayan degerlerimizi,kültürümüzü aşılıyalım lütfen.. Ve eski, tek yaprak bayram kartlarında yazıldığı gibi ;                                                                                      BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN.... Hepbirlikte  mutlu sevgi dolu bayramlarda beraber olmak dilegiyle ...