Sizce, insanlar büyüdükçe hayalleri küçülür mü?
Bu sayfa hakkındaki yorumlar:
Yorumu gönderen: ECE, 20.02.2009 12:03:51:
Güzel bir soru. İnsan büyüdükçe hayalleri gittikçe küçülmeye yüz tutar. Hayatın ağırlığı, sorumluluklar, stres bizi düşünce sistemlerinin kalıplarına sıkıştırır. Keza bir süre sonra herşeyin fazlaca üstümüze geldiğini düşünürüz. Kimilerimiz hayal bile kurmayı gereksiz bulmaya başlar. vakit yoktur, hayat; halledilmesi gereken daha önemli işler için bizi beklemektedir. Tüm yaratıcı beyinlerin, hala umut etmekten vazgeçmeyen, ve büyük hayaller kurabilecek kadar imkansızı isteyebilen çocukça bir cesaret taşıyan yürekleri olduğu düşünülürse ve bu insanların büyümeyen bir çocuk misali kaldıkları hesaba katılırsa, (ki gözlemlerseniz hepsi öyledir) hiç büyümemek, içinizde bir yerdeki o çocuğa hiç dokundurtturmadan, öylece saklamak, onu korumak belki de en mutsuz olduğumuz anlarda bize en umut veren ve motive eden şey olabilir. biz büyüyelim, bırakalım hayalleri içimizdeki çocuk kursun, alabildiğine sınırsız ve kuralsız... hiçbir kalıba sıkışmadan, özgürce... |
Yorumu gönderen: Dilek, 20.02.2009 14:32:49:
Bence tam tersi.İnsanlar büyüdükçe hayalleri daha da büyür.Hayalleri bu defa yaşayamadıklarını yaşamak ,ıskaladıklarını yakalamak üzeredir ve ilerleyen yaş ile birlikte hayaller daha da bir evrenselleşir. |
Yorumu gönderen: ümran, 20.02.2009 18:12:01:
Hayal kurmak hayata bağlanmak gibi bişi,hayal kurmak hayatı sevmek umutlarını yitirmemek,bunun yaşı olmamalı.Sadece yaş ilerledikçe biraz daha mantıklı düşünüyoruz,olamayacakları değil olabilecekleri düşünüyoruz.Bazen fazla hayal kurmak hayal kırıklığına uğratabilir,yinede bunun yaşı yoktur.Mesela küçük oğlum çok hayalperest,devamlı ilginç hayalleri vardır bazen hayal dünyasında gezdiğini söyler gerçekçi olasını isterim,ama çok mutlu ve hayat dolu,öğretmeni bana zeki çocuklar fazla hayal kurar bu onun zekasından kaynaklanıyor dedi,bunu neden söyledim zeki insanlar fazla hayal kurarmış yaratıcı ve üretken olurlarmış.Oysaki ben bunu öğrenene kadar hayal kuran insanların hayal dünyasında gezdiğini,gerçeklerden uzak olduklarını düşünürdüm ve hayal kurmayı rüya görmek gibi bişi olarak görürdüm.Ben mutlu çalışan üreten,çevresine mutluluk veren insanların hayalleriyle hayata bağlandıklarını düşünüyorum.Hayaller asla yaşımız ilerledikçe küçülmez yeterki umudumuzu yitirmeyelim. |
Yorumu gönderen: gruprapsodi, 21.02.2009 13:04:33:
Büyümenin hayalle alakası yoktur ki, insan hayalleri olduğu sürece yaşar...Örneğin bir çocuğun hayal dünyası daha geniştir..O anın gerektirdiği hayaller şu an için çok basit, elde edilebilir şeyler ama o yaşta büyük bir zaferdir o hayale ulaşmak.. Bence hayaller küçülmez ilerleyen zamana bağlı olarak değişir sadece. kendinizi dünyayla beraber samimi bir biçimde tanıdıkça,hangi konuda daha iyi, hangisinde daha kötü olduğunuzu da samimiyetle kabullenir ve hayatınızı (haliyle de hayallerinizi) buna göre yönlendirirsiniz. Öyle ki bazı çocukluk hayalleriniz bu tanıma sürecinde un ufak olurken, bazen yerlerine tahmin edemeyeceğiniz kadar büyükleri gelir.Ancak elbette ki kendi sınırlarınızı öğrenmeye çalışırken, önce o sınırlara çarpa çarpa hırpalanırsınız. işte eninde sonunda biten bu hırpalanmanın adı büyümektir,büyüdükçe istekler, beklentiler ve hayaller değişir,küçülmez.. Sadece daha gerçekçi hayaller kurmaya başlanır,hayalleri küçülten ya da azaltan kişinin kendisidir. |
Yorumu gönderen: gökçe, 21.02.2009 13:33:46:
İstediklerimizi yapamayacagımız biz küçükken bize hiç söylenmezdi,degil mi?biz hayallerimizi sıraladıkça ''aferin benim güzel kızıma/akıllı oğluma!'' denirdi.şimdiyse ''gerçekten bunu yapabilecek misin?''gibi sorular soruluyor.kimse şimdi aferin kızım demiyor ki!... ''sen sadece hayallerle hayatını güzelleştir,sana hayat katan onlardır.'' diyen yok... keşke olsa... keşke hayal etmenin güzelliği,benzersizliği unutulmasa...İnsan büyüdükçe hayatta büyüyor... Hayatla birlikte yaşama kaygısıda büyüyor...endişeleri, acıları çaresizlikleride büyüyor insanın. büyüdükçe yoruluyor insan. hayaller bu yorgunluktan payını alıyor ve azalıyor...Çünkü büyüdükçe gerçekleri anlamaya başlıyor insan. Gerçeklerle yüzyüze kalıyor... Hayat önceliği hep gerçeklere veriyor...Ama bu yüzdendir ki hayallerin değeri artıyor insan büyüdükçe...Hayaller gerçekler karşısında daha silahsız ve savunmasız olabilir ama temelinde hayal olmayan bir gerçek nerdeyse yok gibidir...Gerçek hayalden daha yakındır, ama hayal gerçekten daha güzeldir... Büyüdükçe hayaller değil, hayallerin gerçekleşme olasılığına olan inanç yitirilir. Hayaller her zaman yaşar, insan ölene kadar.. |
Yorumu gönderen: Ersin Mutlu, 21.02.2009 19:20:18:
küçükken çokta büyük hayallerim olmazdı.Ben büyüdükçe hayallerimde büyür sanırdım.Şimdilerdeyse pek bir hayal kuramıyorum,hepsi çocuklugum kadar küçükler.adım attıkca bir hayal kurabilir insan ama neden büyük hayallerim olsun ki olmayacaksa,hayattan bir istegim yok hayalimde sadece şu; denize sıfır küçük bir baraka ve kimselerin olmaya cesaret edemediği yaşantıma yalnızlıgım,bir küçük tekne ve olta kimseden ne bir algım olsun kimyese nede vergim ben sürebilirim sabah kahvaltılarımda ekmegime yagımı teşekkürler....  |
Yorumu gönderen: Dilek, 22.02.2009 09:33:25:
Ekmeğine yağını kendi başına sürebilmek...Bu bence en büyük hayal.Ve yılların büyüttüğü değil evrenin büyüttüğü insanların kurabileceği bir hayal. |
Yorumu gönderen: 'ZAĞ, 22.02.2009 15:00:36:
Sabah kalktığımda sıcacık sobamı yakayım ekmekleri kızartıp sevdiğime uzatayım oda yağlarını sürsün ben çayları doldurur iken, Sonra sıcacık odada onun güzel ellerinin verdiği lezzetle ekmeğimizi yiyelim yarın için kuracağımız hayyalleri konuşurken.Hangi yaşta olursa olsun hayali olmayan eksiktir bence. |
|
