Yorumu gönderen: ümran, 01.02.2009 21:24:15:
sevginin karşıtı ,bilinmezz karşı tarafın sevgiye gösterdiği sadakata kalmış bişi.karşılıklı olması güzel ama,iki tarafında eşit düşmesi nadir bence.Kimisi sevmeye mecbur görür kendini,kimisi boşluk doldurur,kimi gerçekten samimidir,kimi karşılık verir vicdanını rahatlatmak için yada öyle görünür,,kimi sevmiştir karşı taraf ona layık olamamıştır nefrete dönmüştür.özünde sevgiler hep aynı kalsa keşke,sevginin başlangıcından itibaren aynı değerde kalsa,renk değiştirmese.işte ihtiyaçtan seven kendindeki,boşluğu doldurur,buda yoksunluktan kaynaklanır sevgi fıkarasıdır.Deyim yerindeyse.Birde varlığına şükretmemiz gereken hayatımızda anlamı olan değerlerimiz vardır,aile gibi,onları karşılıklı olmuş olmamış zaten severiz.Armağan olarak verilen sevgide,sevgiyi hak edene verilmeli bence değeri olana kıymetini bilene,gerçekten hak edene.insanoğluna verilmiş en önemli değer bence sevgidir,herkes onu hak edemes herkes ona sahip olamaz,kıymetini herkes bilemez .bana göre sevgiyi hak edene vermek lazım sevildiğini anladıysan sevmek lazımm,insanoğlu sever sevilmezz sevmezz sevilir,dengeyi kurmak kendi elindedir,azıcık fedakarlık yeter bence,seveni sevmek lazım,kalıcı olmak lazım ,sevginin hak ettiği değerin adına,onu hak edenle yaşamak lazım.

Yorumu gönderen: damladamla, 01.02.2009 21:43:19:
menfi sevmek,sevgiyi mutluluk adına kullanmak,insanlara sevecen gözükmek,yaranabilmek ,ihtiyaçtan sevmek,seviyormuş davranıp kullanmak,sevecen davranmak,sevgi adı altında gizlenen duygu 
budur bence.
Sevgi adı altına ne gizlenebilirki,sevginin anlamını bilen,sevmeyi bilen zaten samimi değilmidir?Değilse eğer o menfii duyguları taşıyodur.Bunuda zaten seven sevilen anlar,seven sevginin verdiği davranışları sergiler,değerini taşır ,az veya çok hissettirir,anlayana tabiki,anlamayan anlamaz yada anlamak istediği gibi anlar,buda kişinin keyfine kalmış.
Az veya çok aç gözlü olmamak lazım sevgi sevgidir,sadece herkes gösterebildiği kadarını gösterir.

Yorumu gönderen: gruprapsodi, 01.02.2009 22:37:28:
İlk türden olan sevgi sadece sözde sevgi hakiki değil kişinin 
başkasına olan derin ihtiyacından gelir. Yalnızca ikinci türden sevgi, sevgidir. İnsan ihtiyaç duymaktansa sevmeye başladığı anda olgunlaşır.. 
Evet, sevginin bir gayesi yoktur.Sevgide gayesiz, sevgide ön planda olan sevme işleminin kendisidir, yani burada en önemli olan şey onun kullanılması değil var olmasıdır: İnsanın kendini ifade etmesi, kendi becerilerini ortaya koymasıdır. Sevgi sadece sen olgunsan gerçek olur. Sadece bir yetişkin olduğunda sevmeye muktedir olursun. Sevginin bir ihtiyaç değil, bir dolup taşma olduğunu anladığında hiçbir koşul yokken “varlık-sevgi” ya da “armağan-sevgi” yi verebilirsin. İlkinde önemli olan nasıl daha fazlasının elde edileceğidir. İkincisinde ise önemli olan nasıl verileceği, nasıl daha çok verileceği ve nasıl koşulsuzca verileceğidir. Başkalarını gerçekten seven bir insan, başkalarının da kendisini sevebileceği konusunda kuşkuya düşmez.
Zaten sevgi değer bilmesini bilmektir, bütün yapay ayrımların hayattan çıkarılmasıdır. Sevgi, bilinçtir. Sevgi, insan olmaktır.

Yorumu gönderen: Dilek, 04.02.2009 11:02:18:
Sevgi en büyük ihtiyaçtır.Sevgisiz kalmak da en büyük yoksunluk.MAddi varlığın büyüklüğü sevgisizliği maskeler gibi görünse de en küçük bir boşlukta ekikliğini gösterir ve hiçbir değerin anlamı kalmaz.Sevgimize muhtaç olan kişileri sevgimizden mahrum etmek en büyük günahtır ve sonuçları bizler için çok acı olacaktır.Önemli olan sevgi dolu eller bize uzanırken onları tutabilmek,sevgimizle dolu yürekleri okşayabilmektir.Son pişmanlık her konuda olduğu gibi burada da fayda etmeyecektir.Çok pişmanım demiyeceğiniz günlere...