SENLİ HASRETLERİM 

Yokluğunun uçurum boylarındayım.
Bin parçaya bölünmüş yüreğimle,
Cam kırığı misali acılarında geziniyorum.
Sessiz bir çığlık oluyor yokluğun.
Yankılanıyor yüreğimin koyaklarında.
Pervaneler gibiyim,
Ölümüne koşuyorum sensizliğin ışığına.
Belki seni görürüm diye.
Belki sana dokunurum diye.
Ama yoksun ,yoksun ,yoksun…
Yaşam bir şelale gibi akarken gülen gözlerinde,
Oradaki hayat öpücüğünü özlüyorum.
Sonsuzluğun girdabında,
Son veda gibi bakınırken gittiğin yollara,
Sensizliğin ateşiyle kavruluyorum.
Acılarının örsünde dövülüyorum.
Batan güneşler sabahı müjdelemiyor artık.
Turaçlar yalnız kaldı yüreğimizin engininde.
Kanatlarıyla sevgi taşımıyorlar.
Kanadı kırık dolaşıyorlar,
Bin sevdadan uzak diyarlarda.
Her karanlık daha koyusuna gebe ,
Her gece daha bir uzak sabahlara.
Her nereye gitsem,
Yollarım hep sana çıkıyor.
Hasretin yer altı nehirleri gibi,
Ruhumun derinliklerine akıyor.
Bakma sen temmuzun sıcaklığına.
Bir bilsen içime ne karlar yağıyor,
Zemherilerde ,
Ne sıcakları alıyorum koynuma.
Hasretine öylesine tutsağım ki;
Temmuzlarda üşüyorum ,
Zemherilerde yanıyorum.
Belki gelirsin diye,
Bin bir umutla ve çaresiz gözlerle
Hep yollarına bakıyorum.
Yokluğunun sessiz çığlıklarında,
Zifiri karanlığa bir kandil yakıyorum.
Gökkuşağı gibisin.
Hem yakınsın hem uzak,
Hem varsın hem yok.
Her ki sana doğru koştukça,
Ufka kaçıyorsun gülümseyerek.
Yüreğimin sürgününde,
Çaresizce,
Dizlerimin üzerine çömeliyorum.
Geriye bir ben kalıyorum,
Bir de senli hasretlerim . 



         

                         Murat YILDIRIM